VERSLAG JOHAN VERMINNEN - THEATERTOURNEE ‘TUSSEN EEN GLIMLACH EN EEN TRAAN’
Voor het concert doken we nog ’s in de platenkast bij de letter ‘V’ en visten daaruit de LP’s ‘Verminnen verzameld’ (1975) met o.a. Daar gaat ze - en toen al - Laat me nu toch niet alleen, ‘Stilte als refrein (1976) met o.a. Brussel en Kom Jeanine (schenk ons nog ’s in), de eighties come back LP ‘Melancholie’ (1984 - met Tars Lootens) met o.a. Wat gebeurde er met Wim? en Vierhoog in de wolken, en de verzamel-CD ‘Mooie dagen’ (1989) met alle klassiekers tot dan. Op 65-jarige leeftijd kwam Johan vorige zomer weer boven water met de CD ‘Tussen een glimlach en een traan’ met pareltjes als de titeltrack, Is er een dokter?, Einde seizoen en Het meisje aan de balie heette Lente.
We geven het dus toe; dit verslag is wellicht ietsjes bevooroordeeld wegens iets te veel fan van zijn muziek. De man bepaalde in de seventies samen met ander langharig tuig als Raymond, Kris De Bruyne en Wim De Craene de Sturm und Drang jaren van ondergetekende die in de huiskamer net iets te veel ‘k zie zo geiren mijn duivenkot van de gekbekkende cowboy Bobbejaan Schoepen en Marina van Rocco Granata had moeten ondergaan.
