Nieuws

Welkom op de website van VZW Cultuurkruis. Uw partner voor een gezellige culturele avond.

VERSLAG STAN VAN SAMANG - LIVE !

Share

 

DSC 0078

Womanizer Van Samang zorgde voor een collectieve vrouwelijke hormonale opstoot die zaterdagavond 9 september 2017 in CC De Mastbloem te Kruishoutem. Van meet af aan manifesteerde de Vlaamse publiekslieveling in de wandelgangen die merkwaardige combinatie die hem eigen is, nl. een mix van minzame vriendelijkheid en 100 % professionalisme.  Vóór hij de stage beklom, warmde hij zich nog effe op met een aantal spurtjes in de coulissen om vervolgens de eivolle zaal in te pakken met een stomende show. Of hij nu in het Sportpaleis te Antwerpen staat, of in Kruishoutem of all places, het blijft hem om het even. Zijn missie blijft dezelfde: burn down da house !  Dat is wat hij deed; hij toverde met zijn vakkundig opgebouwde setlist de Mastbloem om in een kolkende, zwetende muziektempel. Toen hij zijn obligate toer deed doorheen de zaal, stond er dermate druk op de ketel dat we even vreesden voor de stabiliteit van het gebouw. De rasartiest rondde zijn verpletterende veroveringstocht af met een ware knock out door prijsbeesten als ‘I didn’t know’ en ‘Een ster’ op te sparen voor de bis. Stan venit, vidit, vicit. 

Bekijk hier de foto's.

Lees meer.

VERSLAG JOHAN VERMINNEN - THEATERTOURNEE ‘TUSSEN EEN GLIMLACH EN EEN TRAAN’

Share

Voor het concert doken we nog ’s in de platenkast bij de letter ‘V’ en visten daaruit de LP’s ‘Verminnen verzameld’ (1975) met o.a. Daar gaat ze - en toen al - Laat me nu toch niet alleen, ‘Stilte als refrein (1976) met o.a. Brussel en Kom Jeanine (schenk ons nog ’s in), de eighties come back LP ‘Melancholie’ (1984 - met Tars Lootens) met o.a. Wat gebeurde er met Wim? en Vierhoog in de wolken, en de verzamel-CD ‘Mooie dagen’ (1989) met alle klassiekers tot dan. Op 65-jarige leeftijd kwam Johan vorige zomer weer boven water met de CD ‘Tussen een glimlach en een traan’ met pareltjes als de titeltrack, Is er een dokter?, Einde seizoen en Het meisje aan de balie heette Lente.

Johan Verminnen   Johan Verminnen

We geven het dus toe; dit verslag is wellicht ietsjes bevooroordeeld wegens iets te veel fan van zijn muziek. De man bepaalde in de seventies samen met ander langharig tuig als Raymond, Kris De Bruyne en Wim De Craene de Sturm und Drang jaren van ondergetekende die in de huiskamer net iets te veel ‘k zie zo geiren mijn duivenkot van de gekbekkende cowboy Bobbejaan Schoepen en Marina van Rocco Granata had moeten ondergaan.

Lees meer.

 

VERSLAG ABBA GOLD

Share

ABBA had alles wat een band zich wensen kon: prachtige popliedjes, begenadigde componisten en two lovely ladies with golden voices. Logisch dat Agnetha (de blonde), Frida (de rosse), Björn en Benny nu populairder zijn dan ooit, bijna 30 jaar nadat ze ermee stopten. Hun repertoire is naast dat van Beatles en Beach Boys een masterclass in popmuziek.

  FRE6917

Niet veel zangeressen halen de toonhoogtes die Agnetha en Frida toen wisten te bereiken, en zeker niet met eenzelfde souplesse. De leadzangeressen van ABBA GOLD EUROPE slagen hierin bijna moeiteloos. De Britse coverband is een hommage aan de muziek van ABBA in zijn originele vorm: twee vrouwen, fantastische liedjes en een rock-‘n-rollband die niet te versmaden is. De bandleden zaten in de cast van Mamma Mia op West End in Londen en toeren sindsdien doorheen Europa, tot in de nightclubs van Moskou en Richard Branson’s Virgin parties op de Caraïben.

De verwachtingen waren dus hoog gespannen met deze tweede act (na de Flying Pickets in 2012) die VZW Cultuurkruis van over de plas naar de Eiergemeente haalde. In Kruishoutem werden ze aan het slagwerk bijgestaan door een drummer die o.a. toerde met Faithless. Een karrenvracht hits denderde - voor sommigen wellicht iets te luid, maar hey folks, this is rock ‘n’ roll ! - door de catacomben van de Mastbloem. De muzikaal-technisch zeer onderlegde coverband bracht de jukebox machine die ABBA was weer tot leven. Onder leiding van een - als immer - enthousiaste burgervader J. Verzele klapte, zong, brulde het opgekomen publiek, ging het uit zijn dak en zorgde het voor een kleine 6 op de schaal van Richter. 

Bekijk hier de foto's.

Lees verder.

VERSLAG BOS EN BUURMAN - THEATERTOURNEE ‘NOORD EN ZUID’

Share

buurman en bosReeds jaren viste VZW Cultuurkruis achter het net om Stef Bos naar de Eiergemeente te halen. Ofwel vertoefde de Nederlandse bard in Kaapstad (Zuid-Afrika), ofwel was hij op tournee. Na 7 jaar aandringen werd een gaatje in de agenda gevonden.  Bovendien bracht Bos Buurman mee. Twee voor de prijs van één m.a.w., toch voor het talrijk opgekomen publiek.

Van bij de aankomst viel de warme persoonlijkheid van Stef Bos op, wat hij ook uitstraalde op het podium. Hij nam compagnon de route Geert Verdickt (van Buurman) mee op een hartverwarmende, poëtische en muzikale roadtrip doorheen de Lage landen. Beide heren toverden de Mastbloem om tot een gezellige huiskamer en naar het einde toe tot een volks café waar het aangenaam vertoeven was onder goedgemutst gezelschap.

Zowel Stef als Geert hebben doorheen de jaren een catalogus bijeen gecomponeerd, die in de oren van de meerwaardezoeker is blijven hangen. Deze rijke muzikale oogst etaleerden ze met overgave én met zeer veel liefde in Kruishoutem. De twee troubadours begeleidden elkaar in afgestripte unplugged versies van elkaars liederen. Twee stemmen en vijf instrumenten: piano, gitaar, mondharmonica, accordeon en theremin (Russisch elektronisch instrument, vooral bekend van de song ‘Good vibrations’ van de geniale Beach Boys). Ook de setting was tot zijn naakte essentie herleid. Een donkerblauwe projectie met lichtstipjes op de achtergrond. Tussen hun beide in een tafeltje, noodzakelijk attribuut voor het aan elkaar praten van hun nummers. En dat laatste - ontboezemingen over leven en dood, liefde en geboortegrond, Ramses Shaffy en Leonard Cohen, vaders en moeders, zonen en dochters - maakte de avond tot een warme adempauze in de rat race van alledag.

Stef verwees  naar de eiermarkt, eitjes aan parapluutjes, mengde zich op olijke manier in het fusiedebat (er was zowaar één Zingemnaar aanwezig in de zaal).  Kortom, de interactie met het publiek was er direct, dat zou tijdens de bisnummers trouwens leiden tot une performance du jamais vue. Vóór de pauze noteerden we doorvoelde versies van o.a.  ‘Geen verweer’ (Bos, 2008), ‘Pruimelaar’ (Buurman, 2008), ‘Is dit nu later?’ (Bos, 1990), ‘Zandkasteel bij laagtij’ (Buurman, 2014), ‘Lorelei’ (Bos, 2013), ‘God, ik en Marjon’ (Buurman, 2008). Het tweede deel was nog sterker met o.a. coverversies van ‘Take this waltz’ (Leonard Cohen, 1988 - versie Buurman), ‘Laat me’ (Ramses Shaffy, 1978 - versie Bos) en met eigen parels, zoals ‘Papa’ (Bos, 1990), ‘London Stansted’ (Buurman, 2010), ‘Ik bestond, ik besta’ (Bos, 1999), ‘Annemie’ (Buurman, 2008).

Bij de bis kwam zowaar een waaghals, die zich reeds bij aanvang had laten opmerken door enig verbaal weerwerk, aan tafel aanzitten bij beide artiesten. Il faut le faire. Het werd een bijwijlen dolkomisch tripartiete onderonsje onder het nuttigen van enig lokaal gerstenat uit  het nabije Ename, wat uiteindelijk culmineerde in een spliksplinternieuwe song ‘Kaniebijnie’ als afsluiter. Met z’n drieën - Geert, Stef en hun nieuwe buddy Jacques - werd afscheid genomen van een enthousiaste Mastbloem. Even werd gedacht dat Jacques van Zingem afkomstig was. Bleek echter achteraf dat hij Wakkenaar was. Eventuele fusieplannen met Dentergem werden meteen vakkundig opgeborgen. Moe, maar tevreden trokken voorzitter Herwig en zijn bestuursvrienden ’s nachts de Mastbloemdeur achter zich dicht. 

Bekijk hier de foto's.

Subcategorieën

Deze website maakt gebruik van cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren. Meer info